U Andrićevom institutu danas je promovisana knjiga „Književnici i politika u srpskoj kulturi 1804-2014“ autora Zorana Avramovića, koja govori o odnosu srpskih književnika prema politici u ovom periodu.
„To je pokušaj samorazumevanja naše inteligencije. U dva veka književnici su bili najvažniji deo srpske inteligencije, celog srpskog etničkog prostora“, rekao je autor knjige.
Zbog činjenice da su bili najvažniji, oni su imali veliki uticaj na javni život, dodao je Avramović, profesor sociologije i kulture na Filozofskom fakultetu na Palama.
„Oni su se politički aktivirali na dva načina – institucionalno, bili su funkcioneri državnih organa ili političkih partija, ali su takođe učestvovali u javnom životu tako što su zauzimali stavove o određenim ličnostima i događajima. Oni su u velikoj meri kreirali politički javni život u Srbiji kada se ona stvarala, ali kasnije i u Jugoslaviji“, istakao je Avramović.
On je rekao da je vodeća ideja bila srpsko ujedinjenje i oslobođenje, a u 20. vijeku je došlo do političkih konfuzija sa stvaranjem Jugoslavije, jer su se pisci počeli dijeliti i politički i ideološki i nacionalno, tako da je taj vijek protekao u velikim nejasnoćama.
„U vreme raspadanja Jugoslavije srpski vojnici su se podelili u dve velike struje. Jedna je bila nacionalna patriotska, a druga je bila za jugoslovensku ideju, bili su protiv nacionalnih interesa Srba“, dodao je Avramović.
On je istakao da je došlo do tragične podjele srpskih književnika, a u svakoj kulturi književnici imaju izuzetno važnu i kulturnu i javnu ulogu.
SRNA
